Biografia
Stacey Kent
ur. 1968-03-27, South Orange, New Jersey
Absolutna ekstraklasa wokalistyki jazzowej, artystka wytwórni Blue Note, laureatka prestiżowych nagród, m.in.: nominacje do nagrody Grammy. Urodziła się w Stanach, ale karierę rozpoczęła w Anglii, gdzie związała się z saksofonistą Jimem Tomlinsonem, nie tylko artystycznie, ale również prywatnie. Wraz z publikacją jej pierwszego solowego albumu "Close Your Eyes" w 1997 krytycy ogłosili narodziny nowej gwiazdy jazzu o czystym, urzekającym głosie, posiadającą umiejętność nieskazitelnego frazowania i niepowtarzalny styl łączący w sobie wrażliwość i wyrafinowanie. Jej covery stadardów Great American Songbook oraz repertuar brazylijski, włącznie z klasycznymi kawałkami Duke'a Ellingtona, Cole'a Portera i Antonio Carlosa Jobima mają współczesny posmak charakterystyczny dla tej artystki. Stacey Kent ugruntowała swoja pozycję jako jedna z najjaśniejszych gwiazd jazzu nowego stulecia: wybrano ją najlepszą wokalistką jazzową British Jazz Awards 2001 oraz BBC Jazz Awards 2002. Jeszcze większy sukces nadszedł wraz z wydaniem szóstego albumu artystki “Breakfast On the Morning Tram” (pierwszego pod szyldem legendarnej wytwórni Blue Note), jesienią 2007 roku, który niemal od razu sprzedał się w ilości 300 000 egzemplarzy. We Francji album pobił rekord – 150 000 płyt to jeden z najlepszych wyników sprzedaży jazzowej płyty w tym kraju. Artystka odbyła wówczas triumfalną trase koncertową, na którą bilety zostały w całości wyprzedane. Wiosną 2009 roku artystka została uhonorowana orderem narodowym Ordre des Arts et des Lettres, przyznawanym przez francuskiego ministra kultury.
Pierwsze oznaki frankofilskich skłonności były widoczne już na płycie "Breakfast On the Morning Tram”, gdzie znalazło się kilka piosenek z francuskiego repertuaru: “Samba Saravah” oraz dwa covery utworów Serge'a Gainsbourg'a. Na albumie „Raconte-moi..” powróciła do klasyki francuskiej muzyki odkrywając na nowo utwory twórców takich jak Barbara, Paul Misraki, Henri Salvador, Georges Moustaki i Benjamin Biolay. Ostatni album artystki to "The Changing Lights" z 2013 roku.
Pierwsze oznaki frankofilskich skłonności były widoczne już na płycie "Breakfast On the Morning Tram”, gdzie znalazło się kilka piosenek z francuskiego repertuaru: “Samba Saravah” oraz dwa covery utworów Serge'a Gainsbourg'a. Na albumie „Raconte-moi..” powróciła do klasyki francuskiej muzyki odkrywając na nowo utwory twórców takich jak Barbara, Paul Misraki, Henri Salvador, Georges Moustaki i Benjamin Biolay. Ostatni album artystki to "The Changing Lights" z 2013 roku.